Kłykciny kończyste – czym są i jak je usunąć?

Kłykciny kończyste to brodawczakowate zmiany występujące w okolicy genitaliów.

Choroba ta ma podłoże wirusowe brodawczaka ludzkiego HPV i najczęściej przenoszona jest drogą płciową (chociaż nie zawsze). Problem też może dotykać zarówno mężczyzn, jak i kobiet, a nawet dzieci, u których nie zachowano odpowiedniej higieny. Istnieje kilka metod leczenia, a jedną z nich jest chirurgiczne usuwanie kłykcin kończystych z zastosowaniem lasera CO2.

Jakie są objawy kłykcin kończystych?

Kłykciny kończyste to brodawczakowate wykwity w okolicach genitaliów. Pojedyncze wyrośla są dość niewielkie, mają kilka milimetrów, jednak mogą się ze sobą łączyć, tworząc większe skupisko. Wyglądają jak niewielkie grudki lub wypustki w kolorze jasnoróżowym albo brunatnym. Początkowo niewielkie zmiany skórne wraz z rozwojem choroby mogą się powiększać.

Objawy często bywają niezauważalne. U mężczyzn występują najczęściej w okolicy żołędzi, w rowku zażołędnym, na wędzidełku, wewnętrznej blaszce napletka, znacznie rzadziej przy ujściu cewki moczowej i na mosznie czy w kanale odbytu. Z kolei u kobiet narośla występują na wargach sromowych, przy ujściu cewki moczowej, w pochwie, w przedsionku pochwy.

Brodawczakowatym wykwitom rzadko towarzyszy ból i świąd, więc pacjenci mogą przez długi czas nie być świadomi rozwijającej się choroby. Często dochodzi też do zwężenia ujścia cewki moczowej, co także może nie być odczuwalne przez dłuższy czas. Pacjenci zwykle zgłaszają się do specjalisty dopiero wtedy, gdy nieestetyczne zmiany w okolicy genitaliów prowadzą do dyskomfortu, a nawet wstydu.

Trzeba przy tym dodać, że konieczne jest podjęcie stosownego leczenia, im wcześniej, tym lepiej, gdyż kłykciny kończyste mogą zaburzać ogólny stan zdrowia oraz płodność.

Jak leczone są kłykciny kończyste?

Pacjenci, którzy zauważają u siebie narośla w okolicach odbytu, koniecznie powinni jak najszybciej zgłosić się do lekarza. Jeśli zdiagnozowane zostaną kłykciny kończyste, należy jak najszybciej podjąć stosowne leczenie. Kuracja może obejmować różne metody, a ich dobór zależy od tego, jak rozległe jest schorzenie.

U niektórych pacjentów wystarczające okazuje się zastosowanie leków w postaci maści i kremów, które mają na celu zahamowanie podziałów komórkowych. Stosowane są też metody elektrokoagulacji lub wymrażania ciekłym azotem. Jeśli jednak zmiany są nieco większe, konieczne jest leczenie chirurgiczne.

Zabieg chirurgiczny najczęściej obejmuje laseroterapię. Jest to jedna z najskuteczniejszych i najszybszych metod. W tym celu wykorzystuje się laser CO2, który zapewnia precyzję działania i pozwala na usunięcie zmienionej przez wirus skóry sprawnie, zapewniając niewielkie ryzyko wystąpienia blizn. Rany goją się dość szybko (średnio 7-14 dni) i istnieje niewielkie ryzyko powikłań. Zabieg przeprowadzany jest w znieczuleniu.