Czym różni się elektrokardiografia od echokardiografi?

Badanie echokardiograficzne, inaczej echo serca, to metoda pomiaru czynności serca z wykorzystaniem fal ultradźwiękowych. 

Jest to badanie nieinwazyjne, najczęściej przezklatkowe, wykonywane rutynowo przy pomocy sondy i aparatu USG. Echo serca pozwala w szybki sposób ocenić, między innymi: budowę mięśnia sercowego, funkcjonalność zastawek, przepływ krwi przez naczynia płucne i aortę oraz ocenia kurczliwość serca. Badanie to zalecane jest w przypadku podejrzenia niewydolności mięśnia sercowego różnego tła lub w stanach pozawałowych i okołooperacyjnych. Echo serca może być powtarzane wielokrotnie u pacjentów w każdym wieku, bez jakiegokolwiek negatywnego wpływu na zdrowie pacjenta.

Echo serca jest w stanie wyjaśnić przyczyny zdiagnozowanych wcześniej objawów klinicznych w postaci zadyszki, nadmiernego zmęczenia, omdleń, szmerów słyszalnych w badaniu fenendoskopowym czy nawet kaszlu, który może mieć charakter odsercowy. Jest pomocną metodą diagnostyki chorób serca jeszcze w życiu płodowym. Jest to rutynowo wykonywane badanie prenatalne.

Co to jest badanie elektrokardiograficzne serca (EKG) ?

EKG z echem serca łączy niewiele. EKG to pomiar czynności elektrycznej serca na podstawie różnicy potencjałów pomiędzy elektrodami przyczepionymi do klatki piersiowej pacjenta. Efektem tego badania jest krzywa elektrokardiograficzna pojawiająca się na ekranie monitora lub zapisywana jest na papierze milimetrowym. Wszelkie odchylenia od normy objawiają się w postaci zaburzeń w załamkach obrazujących czynność elektryczną serca. EKG jest badaniem rutynowym i jak w przypadku echa nieinwazyjnym, mogącym być powtarzanym wielokrotnie.

Kiedy wykonać badanie EKG?

Badanie EKG należy wykonać rutynowo po 45 roku życia. Ponadto zalecane jest ono osobom posiadającym wszczepiony rozrusznik serca i przyjmującym leki nasercowe oraz zawsze w sytuacji, kiedy na badanie skieruje lekarz prowadzący na podstawie niepokojących objawów klinicznych.